Pełna Wersja gry Mafia III jest imponująca

From Wiki Spirit
Jump to: navigation, search

Nietypowo podana historia, wydana na obrazy z taśm sądowych, wywiady ze świadkami także kolejne przerywniki filmowe, od początku interesuje również wykonywa niepowtarzalny nastrój, który szybko umieszcza w wir wydarzeń. Po naprawdę fantastycznym prologu rzeczywistość składa się coś inna. Reszta opowieści stosowana stanowi w częściach jako rekompensata za zdobywanie nowych dzielnic miasta również kilka oryginalne misje rozsiane po całej mapie. Mafia 3 Torrent


Poprzednie części serii - szczególnie niedościgniona pierwsza Mafia - dawały się ciągiem fabularyzowanych zadań, które ostatecznie dopasowywały się w historię gangsterskiego życia. Drogi również budynki wokół pełniły rolę żywego tła. W najnowszej wersji twórcy podjęli zaskakującą decyzję - otwartość świata oraz dodatkowe aktywności sprowadzili do formy obligatoryjnych kroków do wypełnienia. Koniecznych, aby przybyć do dalszych fragmentów opowieści.


W ostatniej linii grze bliżej do serii Saints Row. Fundamentem konkurencje jest poszerzanie gangsterskiego imperium również przejmowanie dzielnic, a fabuła stosuje w dalszej części gry stanowić tylko dodatek - przerywnik od dobrej rozwałki. W Mafii sednem przeważnie była piękna relacja z urzekającym klimatem starych filmów, natomiast nie godziny spędzone na bieganiu po ulicach oraz powtarzalności.


Trudno powiedzieć, czemu zdecydowano się na takie podejście. Najwidoczniej twórcy chcieli przedłużyć czas spędzony z muzyką, co stanowi zupełnie niepotrzebne - Mafia 3 utrzymałaby się przedstawioną historią nawet, jeśli ta zamykała się po dziesięciu godzinach. Wówczas, po intensywnej fabule, ważna żeby spokojnie powrócić do przejmowania dzielnic również gry w mozolne budowanie infrastruktury nielegalnych biznesów.


Powolny upadek głównego bossa - Sala Marcano - znajduje się naprawdę jak dużo przyjazny kryminał, natomiast w trakcie rozgrywki prawie cały czas działamy w sekwencjach misji, jakich przedmiotem jest eliminacja pionków w piramidzie mafijnej. Model jest zawsze ten jedyny: przeszkadzamy w biznesie, ujawniamy lokalnych dowódców a następnie układamy się do szefa dzielnicy. Natomiast na wstępie potrafi się to podobać, już po kilku godzinach odczuwamy zmęczenie również wybieramy jak już zacząć poznawać dalsze wątki fabularne.


Nie nosimy jednak takiej opcji. Każdego pionka należy wyeliminować, a dzielnicę przejąć. W średnich misjach brakuje też urozmaicenia, a wyjątek od reguły stanowią jedynie niektóre zadania fabularne, w których udajemy kelnera na stypie, uciekamy motorówką albo same prowadzimy pościg za klientem w samych szortach. Wówczas dostrzegamy błyskotliwość, wiedze również pomysłowość twórców, a potem znów szybko wracamy do tychże jedynych schematów.


Każdy dostęp do przejęcia dzielnicy wykonywa się w budowie dialogu Lincolna z bohaterem niezależnym. Obie postacie istnieją na uwagę oraz bez emocji na osoby opowiadają sobie smutne akcje oraz planują zemstę - przypomina to coś tak, jakbyśmy cofnęli się do gier sprzed dekady.


Dodatkowo bohater przez cały czas nosi w tejże tejże spoconej koszulce oraz wojskowej kurtce i teoretycznie trwa w zrujnowanej piwnicy. Lincoln jest idealnie zarysowaną postacią, w wstępnej części jest całkowicie poprowadzony, tylko z czasem nie używamy go szybko jak mężczyznę z naturze oraz kości, jaki planuje pewne potrzeby, poza żądzą zemsty.


Otwarty świat przynosi a inne korzyści. Obszary misji, budynki, magazyny lub domy stoją się naszym placem zabawy. W trakcie akcji czujemy pełną możliwość w doborze miejsca ataku, przekradnięcia się za częścią straży, natomiast na dodatek wzbogacany arsenał się nie nudzi. Każdą broń „czuć” nieco inaczej i mimo że snajperka zapewnia dystans, to nic właśnie nie satysfakcjonuje jak strzał z rewolweru bądź strzelby z bliskiej odległości.


Strzelanie jest satysfakcjonujące, choć inteligencja przeciwników pozostawia wiele do wymagania. Brutalne eliminacje nożem na startu bawią, z czasem przygotowują się przesadnie ciężkie również dużo zdecyduje się na ich wyłączenie. Kiedy chcemy szybko usunąć zawadzającego strażnika, to niekoniecznie oczekujemy, by Lincoln z impetem wbił mu nóż w głowę, a potem cisnął zwłokami o podłogę.


Przydzielanie dzielnic naszym trzem głównym podwładnym - Cassandrze, Vito i Burke'owi - z czasem owocuje atrakcjami na okresie fabuły oraz rozgrywki. W zależności od tego, w czyje ręce trafi kolejna strefa, zyskujemy zyski będące zdolnościami do wytwarzania w momencie gry. Z jakiejś cechy jest obecne urozmaicenie strzelanin, z kolejnej jednak przesadne ułatwienie, które niweluje poczucie ryzyka.


Wezwanie wsparcia w trakcie strzelaniny czerpie z tarapatów, jednak z kolei wyłączanie alarmów policyjnych sprawia, że niebieskie służby tracą jakiekolwiek prawo bytu także do tyłu gry możemy o nich zapomnieć. Gdy przejmiemy dalsze dzielnice, pomiędzy trójką podwładnych wzrasta napięcie, gdyż nowo zdobyty obszar możemy zagwarantować tylko pojedynczej osobie. Prowadzi to do pewnego konfliktu.


New Bordeaux poznajemy głównie dzięki przerywnikom filmowym i audycjom radiowym słyszanym w trakcie przesuwania się pomiędzy misjami. Tu dużo mogą zauroczyć ciekawe i otwarte czasy niż jedno miejsce. Piękno miasta wydaje się w nocy, kiedy lampy oświetlają drogi, budynki lśnią z informacji również dekoracji, a bohater słucha gry z jeżdżących samochodów.


Zbyt duże wydanie gry przyniosło te problemy techniczne. Zarówno wersja konsolowa, kiedy również komputerowa przechodzą na stoki płynności, anomalie oświetlenia za dnia oraz fakty z detekcją obiektów. Błędów technicznych jest dużo, interakcji z otoczeniem niewiele. Choć ogólne wrażenia wizualne są najczęściej pozytywne, niektóre fragmenty miasta zostały wykonane naprędce oraz bez pytania o szczegóły.


Jest łatwe, że Mafia 3 to pomysł z nielicznym potencjałem, szczególnie zauważalnym w fantastycznym prologu i kilku świetnie poprowadzonych misjach. Mimo wielu zalet, tytuł zachęca do ekranu i niestety go w sumy przekreślić. To chociaż ten przypadek gry, w jakiej twórcy sami sukcesywnie szkodzą własnemu dziełu, poprzez pozbawione sensu rozciągnięcie ciekawej opowieści.


Przez powtarzalne i przede wszystkim niezbędne przejmowanie dzielnic, przybycie do wniosku wyraża się drogą przez mękę, a jednak powinno być zdrową radością oraz wyłącznie dobrą zabawą.


Ocena użytkownika: 7/10

Wymagania sprzętowe Mafia III

Minimalne: Intel Core i5-2500K 3.3 GHz / AMD FX 8120 3.1 GHz 6 GB RAM karta grafiki 2 GB GeForce GTX 660 / Radeon HD 7870 lub lepsza 50 GB HDD Windows 7 64-bit

Rekomendowane: Intel Core i7-3770